ಕಲ್ಲುಗಳು

ಬೇಸಿಗೆಯ ಸೆಕೆ ತುಂಬಿದ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಕಲ್ಲು
ಬೆಳೆಯುವದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವುದು ನನಗಿಷ್ಟವಾದ ಕೆಲಸ.
ಬಹುಶಃ ಬೇರೆಲ್ಲ ಕಡೆಗಿಂತ ಈ ಮರುಭೂಮಿಯ ಬಿಸಿ ಮತ್ತು ಶುಷ್ಕ
ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆಯೇನೋ? ಅಥವಾ ಈ
ಮರುಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಳೆಯ ಪ್ರಾಯದ ಕಲ್ಲುಗಳೇ ಜಾಸ್ತಿಯಿರುವದರಿಂದ
ಇಷ್ಟೊಂದು ಚಟುವಟಿಕೆ ಕಾಣಬಹುದೇನೋ ?

ಪ್ರಾಯದ ಕಲ್ಲುಗಳು ವಯಸ್ಸಾದ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ಚಲಿಸುತ್ತವೆ. ಈ
ಪ್ರಾಯದ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗಿರುವ೦ತೆ ಒಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆಗೆ ಚಲಿಸುವ
ಆಸೆ, ಅವುಗಳ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೂ ಅವುಗಳ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು. ಆದರೆ
ವಯಸ್ಸಾದಂತೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಕಲ್ಲುಗಳು ತಮಗೂ ಆಸೆಗಳಿದ್ದವು
ಎನ್ನುವದನ್ನೇ ಮರೆತಿರುವ ಹಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾಯಶಃ ಇಂತಹ ಆಸೆಗಳಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು
ಹುಡುಕುವ ಸುಪ್ತ ಬಯಕೆ ಇರುತ್ತಿದ್ದರಿಂದಲೇನೋ, ಯಾರೂ ತಮ್ಮ
ಆಸೆಗಳನ್ನು ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಳೆಯ ಕಲ್ಲುಗಳು ನೀರನ್ನು
ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತವೆ . ಅವುಗಳು ಹೇಳುವಂತೆ "ವಿಷಯವೊಂದನ್ನು ಗಹನವಾಗಿ
ಅಭ್ಯಸಿಸಬೇಕಾದರೆ ಒಂದೆಡೆಗೆ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುವದು ಅಗತ್ಯ . ನೀರಾದರೋ
ಸದಾ ಕಾಲ ಹರಿಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ." ಆದರೆ ಪ್ರಾಯದ ಕಲ್ಲುಗಳು ಹಿರಿಯರ

ಕಣ್ತಪ್ಪಿಸಿ, ಮೆತ್ತಗೆ ಇಂಚಿ೦ಚೆ ಚಲಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಸದಾ ಕಾಲ
ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಚಂಡಮಾರುತದಿಂದ ಯಾವತ್ತೋ ಸವಕಳಿಯಾದ
ಹಾದಿಯ ಇಳಿಜಾರಿನಲ್ಲಿ ಜಾರುತ್ತ ನೀರಿನ ಪಸೆಯಿರುವ ಕಡೆ ತಲುಪುವ
ಹಂಬಲ ಅವಕ್ಕೆ. ಇಂತಹ ಪ್ರಯಾಣ ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಅಪಾಯದ
ಹೊರತಾಗಿಯೂ , ಪ್ರಾಯದ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ೦ದಿರಿಂದ
ದೂರವಾಗಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಇನ್ಯಾವುದೋ ಮೂಲೆಗೆ ಚಲಿಸಿ , ತಮ್ಮದೇ ಆದ
ಹೊಸ ಜಾಗೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಆಸೆ.
ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಕುಟುಂಬ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದರೂ ಕೆಲವು ಕಲ್ಲುಗಳು
ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಅವರದ್ದೇ ಆದ ಸಂಸಾರ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದೂ
ಇದೆ. ಇಂತಹ ಕಲ್ಲುಗಳು ತಮ್ಮ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಯಾಣ ಕಾಲದಲ್ಲಾದ
ಗಾಯದ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪ್ರಯಾಣದ ಸಾಧನೆಯ
ಕುರುಹಾಗಿ ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಕಲ್ಲುಗಳು ಸುಮಾರು ೧೫ ಅಡಿಗಳಷ್ಟು
ಸಾಗಿದ್ದೂ ಇದೆ ! ಉಳಿದ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೇ ಇದು ಅದ್ಭುತ
ಸಾಧನೆಯೇ ಸರಿ . ಜೀವನದ ಸಂಧ್ಯಾ ಕಾಲದಲ್ಲಿರುವ ಈ ಕಲ್ಲುಗಳು ತಮ್ಮ
ಪ್ರಾಯದ ಸಾಹಸಗಳನ್ನು ಆಗಾಗ ಜ್ಞಾಪಿಸಿಕೊಂಡು ನಸುನಗುತ್ತವೆ.

ವಯಸ್ಸಾದ ಹಾಗೆ ಕಲ್ಲುಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿಗಳಾಗುವದು
ನಿಜ. ಚಲನೆಯನ್ನು ಅವರು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಮತ್ತು ದುಷ್ಟ ಕೆಲಸ ಎಂದು
ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಬಹುತೇಕ ಸಮಯವನ್ನು ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಕಳೆಯಲು
ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಕುಳಿತಲ್ಲೆ ಇದ್ದು ಹಲವು ಹಿರಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣಗೆ

ಬೊಜ್ಜು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ಸಣ್ಣ ಬೊಜ್ಜು ತುಂಬಿದ
ದೇಹವೆಂದರೆ ಕಲ್ಲುಗಳಿಗೆ ಒಳಗೊಳಗೇ ಹೆಮ್ಮೆ .

ಮತ್ತು ಬೇಸಿಗೆಯ ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಿರಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳು ಮಲಗಿದ ಮೇಲೆ ಹಿರಿಯ
ಕಲ್ಲುಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಗಂಭೀರವೂ, ದಿಗಿಲುಗೊಳಿಸುವುದು ಆದ
ವಿಷಯವೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತುಕತೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ - ಚಂದ್ರ. ಕಲ್ಲುಗಳು
ಚಂದ್ರನ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವತ್ತೂ ಪಿಸುಮಾತಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮಲ್ಲೇ
ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ - "ನೋಡಿ ಹೇಗೆ ದಿನ ದಿನಕ್ಕೂ ತನ್ನ ಆಕಾರವನ್ನು
ಬದಲಿಸುತ್ತಾ , ಸುತ್ತಲೂ ಬೆಳಕನ್ನು ಪಸರಿಸುತ್ತಾ ಆಗಸದಲ್ಲಿ
ಹಾದುಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದು ಹಳೆ ಕಲ್ಲೊಂದು ಗೊಣಗುತ್ತದೆ. "ಪ್ರತಿಬಾರಿ
ದಿಟ್ಟಿಸಿದಾಗಲೂ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವಂತೆ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ"; ಮಗದೊಂದು ಕಲ್ಲಿನ ಆಕ್ಷೇಪಣೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿನಿಂದ
ಇನ್ಯಾವುದೋ ಕಲ್ಲು ಆಕಾಶವನ್ನು ನೋಡುತ್ತ ಪಿಸುಗುಡುತ್ತದೆ  "ನಮ್ಮಲ್ಲೇ
ತಲೆಕೆಟ್ಟ ಕಲ್ಲೊಂದು ಈ ಚಂದ್ರನಾಗಿದೆ"

ಮೂಲ ಕತೆ : The Stone : ೧೯೩೩ ರಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕಾದ ಇಡಾಹೊದ ಅರಿಜೋನಾದಲ್ಲಿ
ಹುಟ್ಟಿದ ಲೇಖಕ ರಿಚರ್ಡ್ ಷೆಲ್ಟನ್ ಅರಿಜೋನಾ ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ
ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು. ಸುಮಾರು ಒಂಬತ್ತುಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕವನ ಸಂಕಲನಗಳು,
ಲೇಖನ ಸಂಕಲನಗಳು ಅವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.